Diva, X2
Έρωτας, τότε, η ώρα που χάραζε μια άγνωστη πόλη. Ματαιωμένες κινήσεις τρυφερότητας, στιγμούλα κόμπος, χάντρες γαλάζιο παρελθόν, στιγμές κομπολογάκι, όπως σε παίρνουνε σιγά σιγά τα χρόνια, αντίδωρο για αισθήματα που ξέμειναν σε κάποια αίθουσα αναμονής επιβατών, ανήμπορα να γίνουν λόγια. Δώσε μας, Κύριε, την ευλογία, εκείνοι που αγαπήσαμε να μας πουλήσουν. Την ευλογία να μην τραυλίζουμε από επιτυχία, την ευλογία - έξω απ’ το μέλλον που προβλέψανε και που αντισταθήκαμε να υλοποιηθεί- ν’ ακούμε στη φωνή μας, πάντοτε, έναν ξένο.
Σημύδες, σουίτα για κιθάρα